Bu sefer kırmızı güller ile gönlünü alırken mektup ile sitem ettim. Kendimi ne zannediyorsam artık bak bak bir de sitem ediyorum. Geçen sefer yurt dışında olduğundan pastamı yiyemese de, mektubumu okuyunca teşekkür için bir telefon, bir mesaj sadece bir işaret beklemiştim olmadı. Bu sefer dedim ki senden bir teşekkür beklemediğim için iletişim bilgilerimi yazmıyorum ama genede açık kapı bıraktım. Nasılda trip atarım adamın beni taktığı bile yok oysa, kendi kendimi böyle tatmin ediyorum herhalde..
Çiçeği kendi çiçekçim ile gönderdim maalesef ki tanımadığım insanlara bu konuda güvenemiyorum. Belki beni merak eder diye bir umudum var belki tanımak ister diye belki doğru olan tanışmamızdır diye çiçekçinin kartını koydurdum ki ararsa telefonumu verirsiniz diye de sıkı sıkı tembihledim. Fazla amerikan filmi izleyip arkamda izde bırakıyorum. Ekmek kırıntılarını izle beni bul bilinç altı kodlaması, çok meraklıymış gibi beni bulmaya..
Bu sefer korumaları karşılamış yani evdeymiş fakat uyuyor demişler. Öğlen olmuş ne uykusu gecelerin suyumu çıktı. Gayet güzel karşılayıp çiçekleri almışlar. Uyuyor demeseydiler çağırıp senin için bir fotoğraf çektirecektim abla dedi çiçekçide ki eleman. Olsun dedim bir dahaki sefere çünkü eylemlerim devam edecek..
Şimdiki planım gene ocak ayı sonunda ona güzel bir buket göndermek. Yanında gene bir mektup ama bu sefer bir hediyede olacak bu gün gülleri gönderirken çiçek alıp vermeyi severken aynı zamanda doğa aşığı olduğu için biraz üzüldüm o yüzden gelecek sefer tema vakfından ağaç fidanı alıcam daha doğrusu 10 tane kadar alıp sertifikasını göndericem. Ondan sonrada her ay ta ki benimle tanışmak isteyene kadar en azından bir çiçek buketi bazende küçük hediyeler göndereceğim.
Ben küçücük bir noktayım. Farkedilmem çok ama çok zor ama farkedilmek için uğraş vereceğim. Belki hiç hediyelerimi almıyor, görmüyor, mektuplarımı okuma zahmetine bile katlanmıyor ama ne olursa olsun ben onun sayesinde kendimi daha iyi hissediyorum. İçimdeki o küçücük umut parçası benim kendimi daha iyi hissetmemi sağlıyor. Şimdi ki hedefim adım adım ilerlemek bakalım zaman ne gösterecek.
İçinizden ne geçirdiğinizi biliyorum delirmişsin diyeceksiniz belkide delirdim. Ama ne olursa olsun vazgeçmeyeceğim. Belki benim beklediğim gibi biri çıkmayacak, belki burnu havada kibirli kendini beğenmiş bir adam çıkacak karşıma belki hiç benle iletişime geçmeyecek hor görecek ama genede umudumu yetirmeyeceğim, onun beni tanımak isteyeceğini düşünüyorum.
Belkide benim yüksek bir egom var ve kendimi ondan daha üstün hissediyorum ve beni tanıması gerekiyor diye inat ediyorum ama sebep ne olursa olsun hayatıma harika ve gülümseten zamanlar katıyor.
Onun için hazırlık yapmak, mektup yazmak, çiçek beğenmek, gideceği gün sabırsızlanmak sonrada oturup telefonunu beklemek gerçekten güzel oluyor. Her ne kadar teslimatın üzerinden 10 saat geçmiş olmasına rağmen armasada..
Ama şimdi bazı değişikliklere daha karar verme aşamasındayım madem bir yola düştüm öyleyse kendimide biraz değiştirmem gerekiyor. Sanırım en kısa sürede rejime gireceğim, birazda garbolap için felan değişiklik yapmam lazım, gerçi zaten iskoçya için alışveriş yapmamız gerekiyor biraz ilave yapmak gerekecek herhalde.
Adamla telefonda bile konuşamadım. Bırak konuşmayı mesaj bile almadım aptal kafa daha şimdiden sanki telefonda elim ayağım karışmadan konuşacakmış gibi düşünüp bu aşamaları atladım adamla yüzyüze görüşürsem ne giyeceğim derdi sardı. Bı kadarı da biraz fazla kaçtı galiba ama neyse..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder